De reflexen

Primaire reflexen heten ook wel primitieve reflexen en zijn eigenlijk overlevingsreacties. Ze zijn uiterst functioneel in geval van trauma en het eerste levensjaar van een baby. Wanneer een kind verder opgroeit en wanneer de traumasituatie voorbij is komen de reflexreacties normaal gesproken vanzelf weer in 'stand-by'. Maar bij heel veel mensen is het knopje van overleven wel ingedrukt, maar nooit meer uit gegaan. Zij blijven in hun leven voortdurend in de overlevingsmodus staan.

In het eerste levensjaar helpen de primaire reflexen een baby om zich gezond te ontwikkelen: geboren worden, drinken, rollen, kruipen, staan, in behoeften voorzien, hechten, etc.

In geval van trauma helpen ze mensen om de gebeurtenis te overleven. Daarna helpen de reflexen door te waarschuwen en eerder meegemaakt trauma niet opnieuw te laten optreden. Dat trauma kan uit je jeugd komen of uit voorgaande generaties. Vaak weet je dat niet eens of je hebt er geen herinneringen meer aan. Dat is niet erg, je lichaam weet het wel, je bent immers het DNA van je ouders, je grootouders en nog verder. Ben je bijvoorbeeld bang voor onweer of vuurwerk zonder dat je er ooit iets naars van hebt meegemaakt? De kans is groot dat deze geluiden onbewust de overgeërfde angst triggeren van je voorouders voor bombardementen in de oorlog. Je lichaam waarschuwt dan: 'opletten, want er dreigt gevaar!'.

Zo zijn er eindeloos veel voorbeelden te geven van reacties, reflexen dus, die je helpen te overleven, maar die je tegelijkertijd flink dwars kunnen zitten als ze je de hele dag en nacht alert houden en waarschuwen voor dreigende onveiligheid. Dat geeft de meest uiteenlopende klachten,

(Klik op onderstaande reflexen om direct naar de beschrijving te gaan)

Elke primaire reflex heeft een specifieke prikkel waardoor hij wordt opgewekt. Dat kan een hand-, hoofd of oogbeweging zijn, maar ook bijv. een geluid, geur of kleur. Elke prikkel wekt vervolgens een specifieke lichamelijke beweging op èn elke reflex heeft zijn eigen specifieke kenmerken ten aanzien van emotie, werking van het brein, sociaal gedrag en de kwaliteit van de slaap. Ook energetisch gezien heeft elke reflex zijn eigen kenmerken, te denken aan bijvoorbeeld aarding, allerlei vormen van dissociatie, watten in het hoofd, niet 'aanwezig' zijn, dagdromen, etc.

Wanneer er zo'n prikkel is, dan wordt de hele keten van bijbehorende reacties opgewekt. Omdat overleven altijd voorgaat op wat dan ook, wordt het dagelijkse doen en laten voortdurend verstoord. Dat kost veel aandacht en energie. Door tijdens de behandelingen de prikkel en die reactieketen te ontkoppelen, hervindt het systeem weer meer rust, stabiliteit en veerkracht. Het gevoel van overleven maakt plaats voor het gevoel van leven.

Storende primaire reflexen bij baby's, kinderen en volwassenen
De reflexen zijn dus onmisbaar om als baby te kunnen overleven en in het geval van trauma helpen ze je door de situatie heen. In het dagelijkse leven horen ze in een soort stand-by stand te staan. Maar soms is het 'knopje van overleven ingedrukt' en gaat niet meer vanzelf uit. De reflexen zijn dan dag en nacht ongecontroleerd aanwezig en veroorzaken allerlei klachten,

Talloze stressfactoren zoals traumatische ervaringen, genetische factoren, onveilige omstandigheden of medicatie, kunnen zorgen dat dat knopje van overleven wordt ingedrukt. De primaire reflexen zijn in werking gezet. Vaak zijn de onderliggende herinneringen opgeslagen in het onderbewuste. Maar als er een trigger is, zoals een geur of een geluid, dan reageert het lichaam alsof de gebeurtenis nu, op dit moment, aan de orde is. Zo verstoren de reflexen het normale functioneren dag en nacht. Een reflex helpt het systeem immers te overleven en heeft daarom altijd voorrang, waar je ook mee bezig bent. Maar altijd 'aan' staan en voortdurend alert zijn slurpt alle energie op, wat de vitaliteit verlaagt en de werking van het immuunsysteem verstoort. Zowel baby’s, kinderen als volwassenen waarbij dit gebeurt, kunnen uitgeput raken en krijgen vroeger of later te maken met uiteenlopende lichamelijke, psychische, sociale, emotionele en/of energetische problemen.

Bij volwassenen zijn klachten soms al jaren aanwezig of komen steeds terug. Andere klachten verschijnen plotseling doordat het lichaam uitgeput is geraakt. Niet zelden volgt een burn-out. Of de komst van een baby, hoe gewenst ook, triggert allerlei overlevingsmechanismen bij vader of moeder. Wie kent geen verhalen van jonge ouders met vergeetachtigheid, incontinentie, bekkeninstabiliteit, slapeloosheid, uitputting of somberheid.

Hoogsensitieve mensen met storende reflexen pikken vanalles op uit hun omgeving en reageren alsof de emotie of de stress van hen zelf is. Ontladen is dan heel erg lastig. Na behandelingen voor primaire reflexen ervaren deze mensen vaak dat ze soms nog gevoeliger zijn geworden maar dat ze er veel minder of geen last meer van hebben. Hun hooggevoeligheid wordt dan eerder als een kracht ervaren dan als een belemmering.

Een kind loopt soms vast doordat zijn ontwikkeling of gedrag afwijkt van 'normaal'. Ouders zien dat er ’iets’ is of dat hun kind zichzelf in de weg zit. Maar waar kun je terecht? Soms wordt gekozen voor psychologische begeleiding of speciaal onderwijs. Klachten worden soms met medicatie onderdrukt. Of er wordt intensief geoefend, vaak met onvoldoende resultaat en veel frustratie. Na reflexbehandelingen verminderen of verdwijnen ongewenste bewegingen, gedachten of gedrag vaak. Hetzelfde geldt voor uiteenlopende lichamelijke klachten. Bijkomend voordeel is dat andere therapieën vaak veel betere resultaten opleveren als de reflexen niet meer voorturend storen bij wat geleerd wil worden.
Eindeloos veel kinderen zijn met slechts een paar behandelingen verlost van hun onverklaarbare buik- of hoofdpijn. Ook angst, woede, slaap- en motorische problemen (zwemmen, fietsen, klimmen, schrijven, articuleren) zijn al ontelbare keren met maar een paar behandelingen verholpen of sterk verbeterd. Lezen gaat er vaak op vooruit, zelfvertrouwen neemt toe en niet zelden verbeteren de schoolresultaten.
Ook een baby kan last hebben van storende reflexen door complicaties bij zijn geboorte, zoals keizersnede, navelstreng om de nek, sterrenkijken, weeënopwekkers of - remmers, kou of te fel licht. Reflux, veel huilen of slecht slapen zijn maar een paar voorbeelden die hier het gevolg van kunnen zijn.

Behandeling
De persoon ligt op de behandeltafel. Geheel gekleed, schoenen uit. Er wordt getest of het lichaam wel of geen stressreactie laat zien bij bepaalde woorden en bewegingen of lichte aanrakingen op bijv hoofd, buik of benen. Dat geeft informatie over het al dan niet verstoord zijn van bepaalde reflexen en geeft richting aan de bijbehorende oplossing om 'het overlevingsknopje op standby te krijgen' . Het zenuwstelsel zal deze informatie integreren. De behandeling wordt meestal als zeer ontspannen ervaren.

Effect
Vaak zijn mensen na een behandeling moe, wat duizelig of hebben lichte hoofdpijn. Water drinken en een paar minuten wandelen met lege handen helpt meestal goed om dat te verhelpen. Een volledige reflexbehandeling bestaat in de basis uit gemiddeld 4 à 5 consulten. Daarna kiezen veel mensen er voor om de ingezette koers te verstevigen in een of een aantal nabehandelingen. Vrijwel iedereen laat een positieve ontwikkeling zien op fysiek, motorisch, sociaal, psychologisch en/of emotioneel gebied. De effecten beginnen vaak verrassend snel. Er wordt bijvoorbeeld geregeld gezegd 'ik reed met een ander kind naar huis'. Soms ervaren mensen een aantal keren geen of nauwelijks effect. Het kan zijn dat veranderingen zich dan geleidelijker aandienen. Weken of maanden later kunnen nog verbeteringen merkbaar worden die wat meer tijd nodig hebben.

Veelgehoorde opmerkingen zijn bijvoorbeeld: ik voel me veel rustiger, mijn hoofd is heerlijk leeg, ik móet niet meer zoveel van mezelf, ik ben veel meer ‘aanwezig’, ik voel me veel dichter bij mezelf, ik kan veel meer doen terwijl het me minder inspanning kost. Maar ook 'mijn rugpijn is eindelijk over, mijn eczeem is enorm verminderd, ik heb geen migraine aanvallen meer, ik ben fitter, na ongeveer drie jaar werd mijn hooikoorts heel veel minder'.

En bij kinderen: hij is veel minder opstandig, is opener, maakt makkelijker contact, komt uit zichzelf knuffelen, vertelt meer uit zichzelf, verstoort spelletjes van andere kinderen veel minder, durft ineens wel alleen de trap op naar boven, is niet meer bang in het donker, zwemmen lukt ineens wel, hij praat beter, schrijft netter, lezen gaat beter vooruit, kan beter stilzitten en opletten, is minder aan het (dag-) dromen, heeft minder nachtmerries, (school-) werk is vaker af, leerprestaties gaan vooruit, komt beter voor zichzelf op, heeft meer zelfvertrouwen, is veel minder vaak ziek, agressief gedrag en woedeuitbarstingen verminderen enorm in hevigheid en in frequentie en ook blijft hij niet meer hangen in zijn bui.

Duur van het effect
De effecten van de behandelingen zijn in principe permanent. Onder invloed van een traumatische ervaring kunnen primaire reflexen zich (opnieuw) ongeremd voordoen. Soms dient een andere storende primaire reflex zich maanden of jaren na de laatste behandeling alsnog aan. Eerder behandelde mensen zullen vlugger herkennen als er opnieuw storende reflexen zijn.

Nabehandeling
Veel mensen vinden het fijn om na de reflexbehandelingen af en toe terug te komen voor een nabehandeling. Sommige klachten zijn hardnekkig en kunnen dan een extra duwtje gebruiken. Of nieuwe klachten hebben zich aangediend. Het leven is immers dynamisch. Het gaat dan bijvoorbeeld om hormoonbalans, bacteriën en virussen, onverwerkte trauma’s, etc. Ook test ik of de persoon bijvoorbeeld verder geholpen kan worden bij een andere zorgverlener of therapeut. Slechts een handjevol mensen in Nederland beheerst deze relatief onbekende behandelmethode voor primaire reflexen. De methode is ontwikkeld door een zeer ervaren Nederlandse kinesioloog en is gebaseerd op jarenlange waarneming en onderzoek.

Eigen verantwoordelijkheid
Elke cliënt is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor zijn/haar eigen handelen en besluiten en voor zijn/haar minderjarige kinderen. Dat geldt dus ook voor verkeersdeelname of medicijngebruik. Ik adviseer niet over wijzigingen in medicijngebruik. Mocht u daar zelf toe besluiten, overleg dan altijd met de arts of degene die de medicijnen heeft voorgeschreven.

Bron
Margaret Mulder, mijn grote voorbeeld, mijn docent en degene die de aanzet heeft gegeven voor deze methode van behandeling voor primaire reflexen, Sally Goddard en vele anderen hebben hun bevindingen in prachtige boeken en documenten uiteen gezet. Bij de beschrijving van de primaire reflexen heb ik dankbaar gebruik gemaakt van al hun kennis en ervaring.